Ocena użytkowników:  / 1
SłabyŚwietny 

 Poczet Sztandarowy


CEREMONIAŁ SZTANDAROWY POLSKIEGO ZWIĄZKU ŁOWIECKIEGO


 

      Sztandar łowiecki jest symbolem Polskiego Związku Łowieckiego oraz zrzeszonych w nim kół łowieckich i myśliwych. Stanowi najgodniejszy znak duchowej więzi, jedności i prawości polskiego łowiectwa, prezentowany w najważniejszych momentach i wydarzeniach w życiu Polskiego Związku Łowieckiego oraz w wystąpieniach zewnętrznych. Jest zarazem symbolem zbiorowej i osobistej godności polskich myśliwych. Poprzez swą symbolikę wyraża szczytne wartości duchowe, ideowe i moralne polskiego łowiectwa, jego wielowiekowe tradycje oraz współczesne cele naszego zrzeszenia. Symbolika ta i płynące z niej przesłania zobowiązują nas do poszanowania przyrody i etycznego wypełniania myśliwskich powinności. Dlatego sztandarom powinniśmy okazywać należny honor i szacunek w każdej sytuacji - podczas oficjalnych prezentacji, a także podczas transportu i przechowywania.

 

  UDZIAŁ SZTANDARU KOŁA ŁOWIECKIEGO W UROCZYSTOŚCIACH

Sztandar koła łowieckiego jest wyrazem więzi braci myśliwskiej, a także uzewnętrznieniem szczytnych wartości i celów polskiego łowiectwa. Sztandar koła może brać udział w:

  1. okręgowych zjazdach delegatów PZŁ, na zaproszenie ORŁ,
  2. odznaczaniu koła odznaczeniami,
  3. walnych zgromadzeniach koła,
  4. uroczystościach rocznicowych w okręgu i w kole,
  5. pogrzebie myśliwego,
  6. uroczystościach związanych z kultem św. Huberta,
  7. uroczystości ślubowania myśliwych,
  8. uroczystościach państwowych, samorządowych, religijnych i innych uroczystościach regionalnych (na zaproszenie), jeżeli wymaga tego dobro PZŁ,
  9. innych uroczystościach, wg decyzji zarządu koła, np. w otwarciach i zamknięciach wystaw łowieckich, festiwalach myśliwskich itp.


POCZET SZTANDAROWY

1.    Powierzenie zaszczytu noszenia lub asystowania sztandarowi jest wyrazem uznania dla myśliwego, jego postawy etycznej i zasług łowieckich. Do pocztu sztandarowego powołuje się myśliwych prawych i dobrze się prezentujących. Na przewodniczącego pocztu (zajmującego miejsce z prawej strony sztandaru) powołuje się osobę doświadczoną i znającą ceremoniał sztandarowy. Chorążym (sztandarowym) powinna być osoba silna i wytrzymała fizycznie. Trzeci członek pocztu stanowi asystę.
2.    Wszyscy członkowie pocztu powinni występować w stroju organizacyjnym, w kapeluszu myśliwskim oraz w pełnej gali z odznaczeniami i kordelasem noszonym na rapciach, w białych rękawiczkach i z założonymi szarfami. Zimą dopuszcza się do stroju myśliwskiego płaszcz, będący elementem stroju organizacyjnego, lub kurtkę zimową koloru zielonego. Sztandarowy, jak i pozostali członkowie pocztu, powinni dobrze znać właściwe chwyty sztandaru i przyjmowane postawy.


CHWYTY I KOMENDY DLA POCZTU SZTANDAROWEGO

Poczet wykonuje chwyty sztandarem na wydawane przez prowadzącego uroczystość komendy, a w czasie ceremonii kościelnych i pogrzebowych samoistnie.
Poczet sztandarowy obowiązują postawy:

  1. Baczność (postawa zasadnicza),
  2. Prezentuj,
  3. Spocznij,
  4. Na ramię,
  5. Do nogi,
  6. Salutowanie - w miejscu i w marszu.

 

Baczność - Chorąży trzyma sztandar postawiony na stopce, przy prawej nodze, na wysokości czubka buta. Drzewce przytrzymuje prawą ręką powyżej pasa, a łokieć tej ręki lekko przyciska do korpusu ciała. Lewa ręka opuszczona jest wzdłuż szwów spodni. Asysta stoi na baczność.
 
Prezentuj - chorąży z postawy „zasadniczej” podnosi prawą ręką sztandar do położenia pionowego przy prawym ramieniu (dłoń prawej ręki na wysokości barku), lewą ręką chwyta drzewce sztandaru tuż pod prawą ręką, którą później opuszcza na całą długość i obejmuje nią dolną część drzewca. Asysta przyjmuje postawę „baczność". Spocznij - chorąży trzyma sztandar przy prawej nodze. Lewa nogę stawia w pozycji spocznij. Asysta stoi na spocznij.
BACZNOŚĆ PREZENTUJ SPOCZNIJ

 

Na ramię - chorąży kładzie drzewce prawą ręką, pomagając sobie lewą, na prawe ramię i trzyma je pod kątem 45 stopni.

Płat sztandaru musi być oddalony od barku przynajmniej na szerokość dłoni.

NA RAMIĘ  DO NOGI

 

Do nogi - z położenia „prezentuj” lub „na ramię” chorąży przenosi sztandar prawą ręką (przy pomocy lewej) do nogi, ustawiając stopkę przy czubku buta prawej nogi.

Asysta stoi w pozycji „spocznij”.

 

Salutowanie w miejscu - wykonuje się z postawy „prezentuj”. Chorąży, w zależności od sytuacji, robi zwrot w prawo (w lewo) w skos z równoczesnym wysunięciem lewej nogi w przód na odległość jednej stopy i pochyla sztandar w przód pod kątem 45 stopni, przenosząc go następnie, po czasie salutowania, do pozycji „prezentuj”.

Salutowanie w miejscu i w marszu wykonuje się w momentach szczególnie podniosłych, np.: w trakcie grania hymnu, sygnałów myśliwskich „Pasowanie myśliwskie”, „Darz Bór”, odsłaniania pomników i tablic pamiątkowych, składania kwiatów i wieńców, czczenia zmarłych minutą ciszy, na komendy prowadzącego uroczystości oraz podczas uroczystości religijnych w momentach uzgodnionych z celebransem.

Salutowanie w marszu - w marszu salutuje się sztandarem przez opuszczenie go z położenia „na ramię” do położenia takiego jak „salutowanie w miejscu”.
SALUTOWANIE W MIEJSCU SALUTOWANIE W MARSZU

 


 UDZIAŁ POCZTU SZTANDAROWEGO NA UROCZYSTOŚCIACH

UROCZYSTOŚĆ POGRZEBOWA
1.    Udział sztandaru w pogrzebie myśliwego jest ważną posługą o znaczeniu kulturowym, będącą zarazem elementem tradycji łowieckich. Posługa ta należna jest każdemu z myśliwych, a w przypadku zasłużonych działaczy właściwa jest również obecność sztandaru Okręgowej Rady Łowieckiej. W przypadku pogrzebów członków honorowych PZŁ, zasłużonych działaczy szczebla centralnego w uroczystości powinien brać udział sztandar PZŁ.

2.    Podczas uroczystości pogrzebowych:

  • 1)    myśliwi, a zwłaszcza poczet sztandarowy, mówca żałobny, delegaci idący z wieńcami oraz niosący trumnę,  powinni być ubrani w stroje organizacyjne lub ubiory wyjściowe,
  • 2)    w miejscach kultu religijnego poczet staje za trumną lub urną zmarłego,
  • 3)    przy mogile poczet ustawia się możliwie blisko trumny i przyjmuje postawę „zasadniczą”,
  • 4)    podczas uroczystości pogrzebowej sygnał myśliwski należy grać po mowie pożegnalnej, przed złożeniem trumny lub urny do grobu. Zaleca się odegrać sygnał „Darz Bór”, „Pożegnanie” lub „Koniec polowania”.
  • 5)    przy składaniu trumny lub urny do grobu poczet przyjmuje postawę „prezentuj” i    „salutowanie w miejscu”.

3.    Po zakończeniu ceremonii sztandar zostaje odprowadzony.

INNE UROCZYSTOŚCI
Sztandar koła lub okręgowej rady łowieckiej może uczestniczyć także w innych uroczystościach państwowych, samorządowych, uroczystościach organizowanych przez PZŁ oraz może być wystawiany na ekspozycjach łowieckich, pod warunkiem zapewnienia jego należytej ochrony i poszanowania.